زبانحال حضرت علی علیه السلام
در دل محراب خون جای من است نــغــمــۀ تـکــبـیــر آوای مــن است روزه ام را در سـحــر قـاتـل گشود زان بخون آغشته لب های من است بر خــدای کعـبه گـشـتـم رسـتـگــار با شهــادت چـون تـمـنّــای من است خون دل هایی که خــوردم سال ها از ســرم جـاری به سیمای من است ای عــدالت می شوی دیگر یـتـیــم کـز جـفـا بگـسسته اعضای من است هر چه می خواهی ببین زینب مرا کـآخـریـن ســاعــات دنیای من است گرچه ضرب تیغ زهر آلود خصم آتـش افـکــن بر ســراپــای مـن است ســرد می آید که بر جــانــم هـنوز شـعـلـه ها از داغ زهــرای من است گر چه زخــم سـر شهـیـدم می کند قــاتــل مـن داغ دل هــای مــن است |